W sercu Zgorzelca był kiedyś romantyczny zakątek. Wzgórze Feldberga było piękne

W latach 1927-1929 nad stawem brzozowym powstał Feldberggarten jako wschodni kraniec parku. W projekcie uwzględniono również stary kamieniołom. Feldberggarten składał się z kilku tarasowych ogrodów otoczonych naturalnymi stromymi zboczami. Oprócz parkietu tanecznego i placu zabaw wybudowano także ogród skalny i rosarium . Poszczególne poziomy wyposażono między innymi w zegar słoneczny, gigantyczne wazony i małe rzeźby. Roztaczał się stąd widok na cały park i miasto, aż po Landeskrone i kościół św. Piotra i Pawła.

Na najwyższym tarasie znajdowało się rosarium . Jadąc od wschodu można było wejść do rosarium przez drzwi i kolejny gaj iglasty. Rosarium składało się z trzech dużych grządek, gęsto obsadzonych różami . Ochronę zwiedzających zapewniał pawilon kryty strzechą. Wokół schroniska rósł świerk , sosna biała , jodła pospolita i rododendrony. Po drodze, od strony doliny, na pokrytym hortensją zboczu znajdował się zegar słoneczny oraz wazon ze sztucznego kamienia z każdej strony. Drugi taras był ozdobiony trójkątnymi łóżkami dalii i bukami w kształcie skrzynek. Na trzecią kondygnację prowadziły kamienne schody, których zbocze obsadzono niebieskimi jodłami , kolanem i różami alpejskimi.

Na czwarty taras prowadziły również kamienne schody. Tutaj też było bardzo dużo róż. W środkowej części tarasu, na postumencie z ciosanych granitowych kamieni, stała rzeźba przedstawiająca dwóch chłopców tańczących na balu. Rzeźba pochodziła od artystki Dorothei von Philipsborn. Tematycznie rzeźba przedstawiała przejście do ostatniego poziomu - tańczącej łąki.

W centrum polnego kompleksu górskiego znajdował się ogród skalny z zagłębionym ogrodem w kształcie krzyża, obsadzonym bylinami ogrodowymi . Wejście na ścieżki było zarezerwowane dla dorosłych, aby uniknąć uszkodzeń. Po północnej stronie ogrodu skalnego znajdowała się hala wykonana z pni świerkowych, otwierana od strony południowej pergolą . W rogach ogrodu skalnego z ławkami stały także trzy okrągłe stoły, które zachęcały odwiedzających park do odpoczynku.

Park został nazwany na cześć długoletniego burmistrza George'a Snaya. W 1934 roku na południe od Hali Chwały powstał teatr pod gołym niebem.

Źródło: Wikipedia De